RESUMEN: Schopenhauer como educador, la tercera «consideración intempestiva» de Nietzsche, es una vindicación del quehacer filosófico en tanto que actividad libre, profesada por espíritus lúcidos, fuertes y severos, animados de un instinto de verdad más arraigado incluso que el de la vida. Nietzsche vio en el filósofo Arthur Schopenhauer la encarnación de este ideal. «Pertenezco a esos lectores de Schopenhauer que tras haber leído una primera página suya saben con certeza que leerán todas las demás». De aquél aprendió que «vivir es estar en peligro», y que el pensamiento no debe ceder su autonomía ni frente a instituciones que aparentan favorecerlo ni ante la caterva de intelectuales de cátedra y de salón que han perdido el gusto por la sabiduría, aceptan la verdad establecida y proclamada por la mano que los alimenta y, en definitiva, ignoran qué es la verdadera cultura. RESUMO GALEGO: Schopenhauer como educador, a terceira "consideración intempestiva" de Nietzsche, é unha vindicación do quefacer fíosófico en tanto que actividade libre, profesada por espíritus lúcidos, fortes e severos, animados dun instinto de verdade mais arraigado ata que o da vida. Nietzsche viu no filósofo Arthur Schopenhauer a encarnación deste ideal. "Pertenzo a eses lectores de Schopenhauer que tras haber lido unha primeira páxina súa saben con certeza que lerán todas as demais". Daquél aprendeu que "vivir é estar en perigo", e que o pensamento non debe ceder a súa autonomía nin fronte a institucións que aparentan favorecelo nin ante a caterva de intelectuais de cátedra e de salón que perderon o gusto pola sabiduría, aceptan a verdade establecida e proclamada pola man que os alimenta e, en definitiva, ignoran qué é a verdadeira cultura.